توضیحات:

با یزید بسطامی (نیمه اول قرن دوم) ابویزید طیفور بن عیسی بن سروشان بسطامی ملقب به سلطان العارفین در سال ۱۳۱ هجری قمری در شهر بسطام از ایالت کومش در محله موبدان (زرتشتیان) در خاندانی زاهد و مسلمان چشم به جهان گشود. در میان صوفیان، بایزید از نخستین کسانی است که به نویسندگی و به قولی به شاعری پرداخته است. وی همچنین نخستین عارف بی باک و بازگو کننده فلسفه حکیمان ایران باستان (حکمت اشراق یا فلسفه اشراق) می باشد. گویند بایزید مقام والای خود را به واسطه نیکی و احترام زیاد به مادر به دست آورده است. و سال وفات بایزید را احتمالا ۲۶۱ یا ۲۶۴ هجری قمری دانسته اند. مقبره این عارف شهیر در شهر بسطام و در ۶ کیلومتری شاهرود و در شمال مقبره امام زاده محمد است. مقبره فاقد هر گونه تزئین است و در حقیقت بی اعتنایی و گریز از تجمل در آرامگاه به وضوح به چشم می خورد همچنین بر روی قبر بایزید سنگ مرمری قرار دارد که کلماتی از مناجات مشهور علی ابن ابیطالب بر آن به خط کوفی حک شده است. مسجد بایزید (قدمت بنا ۵۱۴ هجری قمری) بنای اولیه این مسجد متعلق به دوره سلجوقی و همزمان با ساخت منار (۵۱۴هجری) است و در آن گچ بریهای محکم و دقیقی به کار رفته است. از دیگر نفایس ارزشمند مجموعه درب های آن می باشد که مرکب از ۳ لنگه است که دو لنگه آن به هم مرتبط